در گفتگو با مهر مطرح شد؛
نگاه جزیره ای ایران به موافقت نامه پاریس، موضع تامل برانگیز كشورها
گل اركیده: به قول یك كارشناس انرژی، ایران در حالی تعهدات قابل سنجشی در موافقت نامه پاریس عرضه داده كه تعهدات بزرگترین كشورهای تولیدكننده گازهای گلخانه ای كه منابع غنی هیدروكربوری دارند، مبهم است.
به گزارش گل اركیده به نقل از مهر، موافقت نامه تغییر اقلیم پاریس در سال ۲۰۱۵ میلادی در شهر پاریس و در قالب بیست و یكمین جلسه (COP۲۱) كنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد(UNFCCC) شكل گرفت. خیلی از طرفداران داخلی این معاهده معتقدند با عنایت به حضور كشورهای نفتی و همسایه ایران در این معاهده، لازم است تا جمهوری اسلامی هم برای همراهی با جامعه بین الملل در این توافقنامه حضور پیدا كند.
كشورهای نفتی حاشیه خلیج فارس كه در كنوانسیون تغییر اقلیم سازمان ملل متحد در گروه كشورهای درحال توسعه دسته بندی می شوند، در پیوستن به موافقت نامه پاریس موضع هوشمندانه ای اتخاذ نموده اند. این كشورها با علم به اختیاری بودن میزان تعهدات داوطلبانه (INDC)در موافقت نامه پاریس، تلاش در همراهی ظاهری با این معاهده داشته اند تا هزینه برهم زدن آن بر دوش كشورهای دیگر مانند آمریكا قرار گیرد.
در همین ارتباط ساعد سرمدی، كارشناس ارشد حوزه انرژی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: با عنایت به وابستگی اقتصادی كشورهای نفتی به منابع حاصل از فروش نفت و گاز و برنامه ریزی های صورت گرفته در برنامه های كلان برای حركت به سمت بهره مندی از این منابع در صنایع داخلی برای رشد اقتصادی، این كشورها تعهدات غیرقابل ارزیابی یا بسیار ناچیزی در تعهدات داوطلبانه خود اعلام نمودند.
وی افزود: بعنوان نمونه بر مبنای خروجی اداره اطلاعات انرژی آمریكا، عربستان سعودی كه در تولید نفت رتبه دوم دنیا را دارد در INDC خود بیان داشته: «اقدامات و برنامه های عرضه شده در این سند به دنبال دستیابی به منافع حاصل از كاهش انتشار به میزان ۱۳۰ میلیون تن تا سال ۲۰۳۰ میلادی به صورت سالانه است كه با استفاده از تنوع بخشی اقتصادی و انطباق دهی صورت می پذیرد». در INDC عربستان مشاهده می شود، این كشور تعهدات كاهش انتشار خویش را در هیچ یك از قالب های متداول عرضه تعهد، عرضه نكرده و از میزان آزادی اختیار در این زمینه نهایت استفاده را برده است.
سعودی ها دم به تله ندادند
سرمدی در توضیح بیشتر اظهار داشت: عربستان تعهد غیرقابل ارزیابی عرضه داده است چراكه كاهش ۱۳۰ میلیون تنی انتشار گازهای گلخانه ای در سال، قابل سنجش نخواهد بود چون امكان دارد بعنوان نمونه این كشور مدعی شود كه در نظر داشته دو یا چند نیروگاه یا پالایشگاه احداث كند كه به علت تعهدات عرضه شده به UNFCCC از احداث آن صرف نظر كرده و بنابراین تعهدات خویش را انجام داده است، حال اینكه امكان دخالت ارگان های نظارتی در صحت این مورد در هاله ای از ابهام است؛ چراكه توان بازرسی برنامه های داخلی كشورها را ندارند و تنها بر مبنای تعهدات عرضه شده، میزان اجرای آن را می سنجند. جالب است عربستان سعودی همین تعهدات را هم به شكل مشروط عرضه كرده و در این رابطه در INDC خود آورده: «اجرای این تعهدات بلند پروازانه مشروط به رشد اقتصادی روزافزون و افزایش سهم فروش نفت در اقتصاد ملی است».
تعهدات قطر قابل سنجش و ارزیابی نیست
این كارشناس انرژی افزود: كشور قطر هم كه رتبه سوم دنیا در ذخایر گاز طبیعی را در اختیار دارد، در برنامه مشاركت ملی مدنظر خود (INDC) از عرضه هرگونه عدد برای میزان كاهش انتشار گازهای گلخانه ای خود شانه خالی كرده و تنها به ذكر اقداماتی كیفی برای اصلاح نظام اقتصادی اكتفا كرده است. در INDC قطر از اقداماتی مانند افزایش راندمان انرژی (Energy Efficiency)، افزایش سهم انرژی های تجدید پذیر (Clean Energy and Renewables)، تحقیق و توسعه در زمینه انرژی های پایدار (Research and Development)، افزایش سطح كیفیت نظام آموزش محیط زیست (Education) و افزایش سهم توریسم از تولید ناخالص داخلی (Tourism) برای كاهش انتشارگازهای گلخانه ای سخن به میان آمده اما هیچ یك از این فعالیت ها به صورت كمی بیان نشده و قابل ارزیابی نیست.
عراق و توافقنامه پاریس/ایران عجولتر از همسایگان
سرمدی اظهار داشت: كشور عراق هم كه جزو كشورهای دارنده منابع عظیم نفت و گاز است و طبق گزارش اداره اطلاعات انرژی آمریكا رتبه پنجم در ذخایر نفت دنیا را دارد، INDC خویش را به زبان عربی منتشر نموده است تا تفسیرهای دیگر از آن صورت نپذیرد. این كشور در INDC خود میزان ۱ درصد كاهش انتشار گازهای گلخانه ای را تعهد عرضه كرده كه نشان از احتیاط بالا در عرضه تعهدات بین المللی این كشور است.
وی خاطرنشان كرد: علاوه بر این، روسیه و آمریكا هم كه جزو كشورهای بزرگ تولیدكننده نفت و گاز دنیا هستند، اولی به موافقت نامه پاریس نپیوسته و دومی هم از آن خارج شده است.
در این شرایط جمهوری اسلامی ایران كه در مجموع ذخایر نفت و گاز رتبه نخست دنیا را دارد در برنامه خود خبر از كاهش ۱۲ درصدی انتشار نسبت به سناریو BAU (سناریو مرجع) داده است كه طبق گزارش سازمان محیط زیست، باعث كاهش ۷ درصدی ارزش تولید ناخالص داخلی كشور خواهد شد.
به گزارش گل اركیده به نقل از مهر، در این شرایط ضروری می باشد كه مجلس شورای اسلامی و دولت رفتار هوشمندانه ای در مواجهه با موافقت نامه پاریس داشته باشند تا حداكثر منافع ملی حفظ شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب